Persoonsalarmering: Hoe werkt het. Persoonsalarmering

Op hoofdlijnen zijn er twee systemen. Met en zonder meldkamer.

Veel thuiszorgorganisaties bieden alarmering via een landelijke meldkamer aan. Je krijgt dan een drukknop die je op het lichaam, bijvoorbeeld om de hals of de pols, moet dragen. Na indrukken van de knop wordt er contact met de meldkamer gelegd. Bij deze vorm van personenalarmering kan je kiezen uit sociale en professionele alarmering. Bij sociale alarmering alarmeert de meldkamer de door jou bij je aanmelding opgegeven contactpersonen. Bij professionele alarmring alarmeert de meldkamer een verpleegkundige. Als gevolg van personeelskrapte kan het lang duren voor er een verpleegkundige bij je is.  

Systemen zonder meldkamer werken volledig automatisch. Na indrukken van een knop worden er direct een paar contactpersonen gealarmeerd. Dit kunnen buren, familie of vrienden zijn. 

Personenalarmering: De sleutel. persoonsalarmering

Hulp moet, als je zelf niet open kan doen, natuurlijk wel binnen kunnen komen.

Als je mensen uit je netwerk alarmeert, is dat meestal geen probleem. Omdat dit mensen zijn die je kent, geef je ze met een gerust hart een sleutel.

Bij alarmering via een meldkamer is dat anders en afhankelijk van de eisen van de zorgverlener. Op hoofdlijnen zijn er twee mogelijkheden.

• Naast de voordeur wordt een sleutelkluisje geplaatst. Hiervoor worden extra kosten in rekening gebracht. Omdat dit voor iedereen (ook criminelen) zichtbaar is, maakt het de woning wel inbraakgevoeliger. Daardoor juicht de politie dit niet toe.
• De zorgorganisatie hangt de sleutel op een centraal sleuteladres in een van hun tehuizen. Omdat de verpleegkundige die dan eerst moet halen, werkt dat wel tijdvertragend.